Waar ben je ‘bang’ voor? Op het moment dat je kind niet luistert, brutaal is, weerwoorden geeft of bijvoorbeeld vaak boos of heftig reageert, doet dit ook wat met jou als ouder. Heel logisch. Als mens hebben we van nature de behoefte om de controle over situaties te willen behouden. Je wilt graag dat je kind doet wat je vraagt of dat je kind lief is voor anderen. Of je wilt het liefst dat je kind niet schreeuwt tijdens boosheid. Je wilt niet de grip verliezen op het gedrag van je kind. Als ouder wil je dat je kind het goed doet en je wilt je kind het beste geven. Waar we ons vaak niet bewust van zijn, is dat er onder deze controle een angst zit. Jouw reactie op je kind wordt vaak gevoed door een bepaalde angst of innerlijke stem van jou. En je gaat dan van alles inzetten om die controle te houden. Als je kind niet luistert, brutaal is of totaal zijn eigen gang gaat, dan is het vaak een natuurlijke reactie dat je streng wordt, dat je bijvoorbeeld gaat ‘dreigen’ met een straf. Je doet er alles aan om die controle te behouden. En vaak werkt dat juist averechts. Sta eens stil bij de vraag. Waar ben je jij bang voor? Angst kan op verschillende vlakken zitten. Dit kan een angst zijn richting het gedrag en de ontwikkeling van je kind:
- Dat je bang bent dat je kind, die zo vaak boos of brutaal is, dit gedrag ook op school of bij vriendjes laat zien en dat niemand je kind leuk of aardig vindt.
- Bang dat als je een keertje niet consequent bent, dat je kind dan leert om zijn zin te krijgen.
- Bang dat je kind nooit ander gedrag aanleert en dat als je kind ouder is in de problemen komt.
- Of wat als je kind een keer later naar bed gaat…. wat kan er dan gebeuren? Welke angst zit er daar onder?
Angst kan er ook inzitten wat anderen ervan zouden kunnen denken:
- Bang dat de leerkracht iets vindt van het gedrag van je kind. Of angst dat je weer op het matje geroepen wordt op school.
- Bang dat de buren er iets van vinden als je kind weer een driftbui heeft.
- Bang dat vrienden er een mening over hebben dat je kind vaak luidruchtig is of niet gelijk luistert. Of een mening over hoe jij het aanpakt met je kind en dat ze daar iets van vinden.
En dan ga je misschien extra streng zijn naar je kind of je geeft juist toch maar toe als je kind zeurt om een snoepje, terwijl je eigenlijk dat niet wilde. Maar je geeft dan toe aan dat innerlijke stemmetje. Het kan ook angst zijn richting jezelf.
- Dat je het niet goed doet als ouder. Het gevoel dat je faalt.
- Of je bent bijvoorbeeld bang dat je in dezelfde valkuilen stapt als jouw ouders hebben gedaan. En je wilt het juist zo graag anders doen.
In elke situatie zit dat innerlijke stemmetje in jou die als het ware tegen je praat. Dit gebeurt heel onbewust, zonder dat je het door hebt. Maar wat dus wel invloed heeft op jouw manier van reageren naar je kinderen toe. Maar ook naar andere volwassenen toe. Vaak zie je dit bij iemand anders wel gebeuren. Als je op een verjaardag bent en een kind reageert brutaal naar zijn vader of moeder. En je ziet dan de onrust bij de ouder, die steeds strenger wordt en misschien wel gaat zeggen…als je nu niet luistert, gaan we naar huis. Je ziet het gebeuren dat een ander het lastig vindt als iedereen kan meekijken. Logisch ook. Zo was ik gisteren nog in de winkel met mijn dochtertje wat niet fit was. Ze stond te huilen en zei dat ze zo graag een toetje wilde. Wat ik helemaal begreep, want ze had al heel de dag niet gegeten, omdat niks lekker smaakte. In dit geval vond ik dus zeker niet dat ze zeurde. En tuurlijk heb ik dan een stemmetje…wat zouden anderen nu denken…dat ze probeert haar zin te krijgen? Of dat ik een moeder ben die toegeeft aan een zeurend kind? Kijk ook eens terug naar een eigen situatie van afgelopen week. Wat deed je kind? En hoe reageerde je daarop? Wat was jouw innerlijke stem? Waar was je bang voor? Dat hoeft echt niet iets groots te zijn. Een heel kleine gedachte heeft al invloed op jouw reactie. En het is heel menselijk dat we reageren vanuit die bepaalde angst. We hebben allemaal dingen geleerd vanuit onze opvoeding en worden in bepaalde situaties getriggerd, waardoor je reageert zoals je reageert. Dit zijn vast gesloten patronen. Dit gebeurt in een milliseconde en dat gebeurt vanuit je onderbewustzijn. Het is goed om bewust te zijn wat er bij zelf gebeurt En inzicht dat je er nu bewust van bent dat er onder jouw manier van reageren naar je kinderen toe en onder je controle een angst zit is een eerste belangrijke stap tot verandering. De volgende stap is om hier mee aan de slag te gaan. En dat lukt helaas niet van het een op andere moment. Ook al heb je nog zo’n goed voornemen om die controle loslaten, lukt dit niet zomaar. Wat wij doen met onze deelnemers van ons Programma Rust in Huis, is dat we jouw inzichten geven en heel specifiek gaan meedenken hoe je echt die stappen kunt gaan maken om je reactie niet te laden leiden door die angst…….door die innerlijke stem. Wij zoomen in wat er gebeurt bij jou, wat die angst is en denken dan stap voor stap mee wat je kan doen. En dan maak je snel vooruitgang. Wil jij die innerlijke stem ook verslaan en meer grip krijgen op de opvoeding van je kinderen, kijk dan hieronder wat wij voor jou kunnen betekenen. https://www.rustinouderschap.nl/programma-rust-in-huis-website/?he=%EMAIL%
